| Salvador przysłuchiwał się propozycjom z mieszaniną dezaprobaty i niezainteresowania.
-Pomysł Draco może dobry, ale za bardzo ryzykowny. Trzeba przyjąć za dużo założeń, a to z góry może skazywać na zagładę. Zagładę dla nas, a nie dla nich.
Pomysł Aramila dobry, ale przy założeniu, że nasza piątka potrafi wymordować całe miasto podczas snu. Może i potraficie zabijać, ale nie sądzę, żebyście byli w tym takimi mistrzami. Ja mógłbym wymordować całe miasto jednym zaklęciem, ale niewolnicy też padliby "z wrażenia", a ja rozsypałbym się na proch. Tego byśmy przecież bardzo nie chcieli, prawda? Tu również kłania się założenie, że zaklęcie się uda-ciągnął bezbarwnym, złowieszczym szeptem.
Zamyślił się.
-Na pewno Kostuchy ucieszą się z nowych dusz...-rzekł bez związku z tematem i nikt oprócz niego nie wiedział co miał na myśli, ale uważny obserwator dostrzegłby błysk w oku Lisza. Skrzętnie ukrywany i przygaszany mimo woli wydarł się na powierzchnię, gdzie trwał tylko przez chwilę, a następnie zniknął.
-Nie zapominajcie o Nekromantach, bo to oni są największym zagrożeniem. Reszta to kupa mięśni, które są skuteczne tylko w grupie-zamilkł na chwilę dla podkreślenia powagi tego o czym mówił.
-Orkowie i cała ta hołota może was TYLKO zabić, ale Nekromanci potrafią też wskrzesić i powołać do potwornego życia po życiu. Ceną tego jest DUSZA. Wracacie do tego świata bez niej-znowu zamilkł, lecz tylko po to, by znowu się odezwać.
-Dla mnie są oni mniej niebezpieczni, gdyż mogą mnie tylko zabić. Czy nadal chcecie uwolnić więźniów? Jeżeli tak, to wystarczy zwrócić się do pary. Siła, która potrafi poruszyć takie bloki, potrafi również wyrządzić niezłych szkód i poparzyć. Można urządzić trzęsienie ziemi, które zawali budynki, ale osobiście jestem za pierwszą opcją-wyszeptał. |