Napięcie spowodowane zgonem dwóch jeńców udzieliło się wszystkim. Nerwowe reakcje półorka nie umknęły uwadze elfa. Pozostała trójka skupiła się jednak na oglądaniu mapy. Tej którą wyciągnął z plecaka szlachetny uruk. Może nie była zbyt dokładna, trudno też było ustalić na niej odległości, ale ślady krwi nie pozostawiały wątpliwości, że ktoś za nią solidnie zapłacił.
Badanie śladów wokół pozostałości po zabitych nie przyniosło żadnego rezultatu. Tak jakby wiatr zdmuchnął skórę, mięso i ścięgna z kości pozostawiając obleczone w ubranie szkielety. Jeśli dodać do tego ciszę jaka panowała w lesie miejsce to robiło koszmarne wrażenie. I przerażało... obojętnością.
.