Zamiast śmiać się – znów się kłócą,
zając stwierdził, że być może;
nim uwagę nań swą zwrócą -
dał drapaka prosto w zboże

Lecz do pola miał kawałek
nim dokica - minie chwila,
łapki mokre, obolałe
ile może on wysila…

Kica, koziołkuje, pędzi
wtem poślizgnął się na trawie -
zzzium – podjechał w stos gałęzi
i pomyślał – „Już po sprawie..."

jeszcze się odwrócił biedak,
żeby spojrzeć znów na łąkę
coś mu przeszkodziło jednak -
och, na nosie miał biedronkę!

To zwierzątko, mniejsze znacznie
i od bobrów, i borsuka
jego kropki tak dziwaczne…
Spytał: „Czego ty tu szukasz?”

„Ja uciekam przed bobrami
żeby na mnie nie krzyczały
one tam są– za krzakami…
tam gdzie sidła mnie złapały…”