Przyznaję, spodziewałem się, że będzie coś nie tak w związku z nagłą zmianą image'u księżniczki, ale miałem nadzieję też na wolniejsze rozegranie scenki.
Nic to.
I tak patrząc po stanie ducha Hadriana, który właśnie sobie ponownie uświadomił potęgę zadania swojego własnego, jak i tego od księżniczki, nie sądzę by mógł on zwrócić uwagę na to, co się stało, w jakiś szczególnie inny sposób. On naprawdę był zdołowany.
Dlatego, mniemam, że dobrze wyszło.
Zostaje odbić się od dna.
EDYCJA:
Post stoi. Tak, wiem, że drzewo nie jest dębem. Hadrian też zda sobie szybko sprawę, że improwizowana piosenka nie była do końca wierna prawdzie.
Lecimy dokąd możemy, Hadrian na przemian śpi, czyni sobie wyrzuty lub układa plany na przyszłość i zaciska pięści w bezsilnym gniewie. Jeśli Bayard zacznie biadolić, spróbuje go znieść, jeśli te biadolenia się zmienią w wyrzuty, to podniesie się i powie:
-
DOŚĆ! Jestem Hadrian Przeklęty, człowiek, który w drogę wszedł Synowi Przeklętego Króla! Nie stolerowałem jego uwagi, gdy uważałem ją za niesprawiedliwą, dlaczego sądzisz, że stoleruję Twoje, człowieku?! Jak chcesz polepszyć nasze położenie, pomyśl jak zdobyć jedzenie, gdy będziemy już w lesie. Racji nam starczy na ledwie parę dni, a przed nami podróż w poszukiwaniu źródła i skały z Korthulu.