| Nowy świat odkrywał przed śmiałkami swoje oblicze. Lub też chciał ich nastraszyć pokazując do czego jest zdolny. Ulewa, która przeszła przez teren obozowiska dobitnie to pokazała.
Wszystko było przemoczone. Ubrania nieprzyjemnie lepiły się do ciała.
Słysząc narzekania dookoło można było odnieść, że ten zimny prysznic, który w lustrijskich warunkach był raczej ciepły, ostudził zapału członków wyprawy. Co nie wróżyło jednak zbyt dobrze. Skoro już na początku słyszy się narzekanie, równie dobrze możnaby od razu wracać.
Iolanda z ogromnym zainteresowaniem przyglądała się jak kapitan de Rivera motywuje ludzi. Wszak po tym można było podziwiać dobrego dowódcę.
Tak jak to jak ów człowiek rozdysponowuje zadania. A takim niewątpliwie było udanie się do wioski i rozmowa z jej mieszkańcami.
Propozycja de Rivery, która padła tuż po porannej odprawie nieco zaskoczyła baronessę de Azuara.
- Dziękuję panie kapitanie. To bardzo uprzejmy z pańskiej strony - opowiedziała z uśmiechem przyjmując zaoferowaną pomoc. - Chętnie z niej skorzystam.
Dobry humor panny de Truville mógłby udzielić się wszystkim. Jej entuzjazm również.
- Trzeba się do tego przyzwyczaić moja droga - baronessa odpowiedziała pannie Isabelli. - I nie wolno nam głośno narzekać - dodała konspiracyjnym szeptem puszczając jednocześnie oko do rozmówczyni.
Proponuję, która padła z ust młodej Bretonki Estalijka uznała za niezwykle zabawną
- Myślę, że to doskonały pomysł - odpowiedziała Iolanda uśmiechając się do drugiej szlachcianki. -
Taki oddział. Z tymi wszystkimi prawnymi zaprawami i ćwiczeniami?
Rozmową można było doskonale zapełnić czas podróży jak i odsunąć od siebie narzekania na jej trudy.
__________________
- I jak tam sprawy w Chaosie? - zapytała.
- W tej chwili dość chaotycznie - odpowiedział Mandor.
"Rycerz cieni" Roger Zelazny |