Biedne dzieci. Musiały długo cierpieć zanim przyszła po nie Pani smierć. Puck dyskretnie uronił łzę. Zbyt dużo dzieci zostało skrzywdzonych. Zabawki były normalne, niestety. Liczył, że naprowadzą go na trop, jednak bezskutecznie. Pozostawał domek. Młodzian miał nadzieję, iż towarzyszom uda się odnaleźć trop.

* * *

- Przepraszam, nie wiedziałem. - rzekł odkładając zabawki na miejsce.
- Jestem Puck. Chcielibyśmy wyjść z tego domu. Pomóżcie nam, prosimy. Ja i mój brat John boimy się. - rzekł łamiącym się głosem. Zebrawszy się w sobie i uspokoiwszy zapytał spokojniejszym głosem.
- Co jest za tym oknem? Dlaczego zostało zamurowane?