Anna podała oficjalną punktację. Liderem była Nafeesa, Cardoza był drugi. Valerius trzeci. Moorhampton ze skwaszoną miną dziękowała w duchu za to, że ta konkurencja się skończyła i instynktownie unikała osoby Valeriusa.

Broń została w zbrojowni. Jedynie Cardoza nadal miał swój kordelas, a Valerius po odstawieniu długiego claymora szkockich górali teraz miał znów ze sobą swój rapier.

W jednym z mniejszych pomieszczeń, nieco oddalonym od sali balowej znajdowała się sala muzyczna. Anna miała sporą kolekcję instrumentów. Poza tym miała też przygotowaną sztalugę i płótno.

Bez wątpienia planowała to wszystko i pozwoliła myśleć zaproszonym, że daje się przekonać, żeby to ona zdecydowała który z klanów wybrać.

- Myślę, że zaczniemy od lady Morhampton, Później lord Valerius, kapitan Kardoza a na koniec niekwestionowana liderka kwalifikacji.

Z jakiegoś powodu twarz Nafeesy wykrzywiła się. Kobieta rozejrzała się wokół.

Moorhampton zasiadła do pianina. Zagrała bardzo ładnie. Anna oczywiście klaskała. Chyba jednak mecenaska sztuki nie była w dobrej formie. Najwyraźniej rana szyi nie pozwalała jej się skupić.

- A cóż ty nam zaprezentujesz lordzie?