Domostwo arcymaga Mollervida

Zgrzybiały starzec najwyraźniej poczuł się zbity z tropu, kiedy przemówiło doń naraz dwóch przedstawicieli Imperium – tego aktualnie władającego światem i wbrew heretyckim knowaniom gospodarza mającym panować aż po kres czasów Orchii. Stary elf milczał jak zaklęty, a wiszące w chacie milczenie ciążyło półorkowi coraz bardziej. Kethrys jął się zatem wiercić niecierpliwie na zydlu, łypiąc na gospodarza surowym okiem w wyrazie ponaglenia.

Wielce to było nieobyczajnie, aby czcigodny tan Ingdanu czekał aż tak długo na odpowiedź na swe dostojne słowa!

Lecz arcymag Mollervid wciąż milczał. Nie potrafiąc już dłużej znieść przemożnego napięcia, mieszaniec sięgnął po półmisek z mięsiwem, wyciągnął z niego smażonego okonia, zjadł rybę do ostatniego kawałeczka, po czym dla zabicia czasu ułożył na blacie stołu idealnie odwzorowujący budowę zwierzęcia szkielet odtwarzając go z wycyckanych z pietyzmem ości.

Arcymag Mollervid nadal milczał.

- Khurrwa muttra – Ogar zmełł w ustach pospolite przekleństwo, zmiótł grzbietem dłoni z stołu rybie ości i sięgnąwszy po pierwszą lepszą z brzegu księgę jął studiować bacznym wzrokiem jej stronnice.

I skamieniał z wrażenia nie potrafiąc uwierzyć własnym oczom. W jego rękach tkwiło dzieło, które nie bez powodu uchodziło na Orchii za potrójnie antyczne i zakazane! „Saga o Katanie”, pierwszy z dwudziestu czterech półtomów pióra legendarnego uber-tana Shyndlerra! Przełamawszy swe onieśmielenie mieszaniec zerknął z ukosa na wciąż milczącego Mollervida, po czym zagłębił się w pośpiesznej lekturze tego niebywałego białego kruka!