- Rad bym Waszej Mości nauk udzielił, w arkana władania orężem i do sztuki wojennej przyrodzonej herbowym czartom lekce przysposobił. Wszak szlachcic pić umieć musi, lecz i bić się też! – wymownie poklepał pochew z szablicą.

- Przystoi zwłaszcza tak godnemu Pijanicy przymioty wojenne takoż posiadać, bo gdy okoliczności zmuszą, niczym Herkules w szranki stanie. A jeśli jaki diaboł Pludrak tudzież podły Moskwicin na szable wyzwie, to ujmy Sarmackiej reputacyi piekielnej nie wystawisz.

Mazur nieco zaskoczon postacią plugawą przez kompana przybraną, od słów się nie powstrzymał i z troską suponował:

- Zaprawdę, Ariuszu chcesz objawić się pannie Urszuli, w takimże wystroju? Toż bardziej on na weselisko Asmodeusza stosowny, niźli raptu okazyję. Wniwecz obrócić nasze chytre plany może...

Lewko zamierzał sprytnie straże zmorzone snem ominąć, aby w dworskie obejście chyłkiem się wkraść.