- Uciekł - Powiedziała Lauga stwierdzając stan oczywisty. Mieli chwilę i Lauga mimo wielkiej ochoty i wewnętrznej potrzeby znalezienia swojego ostrza to postanowiła stłumić w sobie tę tęsknotę. Choć w końcu podeszła do półelfa i zapytała.

- Mogę zająć ci chwilę? Wiem że niedługo ruszamy...ale..nie wiem co się ze mną dzieje. Miecz który znaleźliśmy w ruinach swojego rodu...to nie mógł być zwykły oręż prawda? Nigdy nie czułam takiej tęsknoty za przedmiotem...nawet za bliską mi osobą nigdy nie przeżywałam tego co teraz...czy możliwe że ten oręż był przeklęty? Co jeśli go nie znajdę i czekać mnie będzie zguba? Lękam się tego i nie wiem co robić. - Laudzę rzadko zdarzały się chwile gdzie jej odwaga i pewność siebie były wystawione na próbę. To bezczynne czekanie i ta tęsknota były jej tak obce że umiała sobie z nimi poradzić. Nawet skupienie się na planach i walce z kultystami e nie wychodzilo.