| - Miał Pan rację, oficerze. Zafundują nam pranie mózgu, jeśli nam nie pomożecie. Nie dali nam wyboru. Albo jedziemy do nich zaraz po rozprawie, czyli za jakieś dwadzieścia minut i słuch po nas zaginie, albo wracamy do więzienia bez prawa do czegokolwiek. Oba rozwiązania ucinają sprawie łeb. Nigdy nie znajdziecie nesesera, nigdy nie rozwiążecie sprawy, papa nasze życia, papa wasze awanse. Ale... - Fikser uśmiechnął się pod nosem i wręczył odręcznie napisaną kartkę.
"Pójdziemy z wami na współpracę. Ale musicie przekazać adwokatowi i poprzez mnie pusty neseser. Wtedy zapłacą kaucję i będziemy od nich wolni. I popracujemy dla was jak zechcecie. Przynieś i udawaj wkurzonego bardzo."
Półszeptem dopowiedział, od dawna twarz miał na poważnie poważną. To była jego ostatnia szansa by ocalić życie, więc musiał brzmieć wiarygodnie, może nawet niechcący wzbudzić współczucie u rozmówcy, przy okazji odwołując się do jego poczucia sprawiedliwości.
- To jedyna słuszna droga. Jedyna nasza szansa. Mamy dość i chcemy się oczyścić. Udowodnić, że mamy jeszcze zdrowy rozsądek. Pomóżcie nam, a my pomożemy wam.
__________________
Something is coming... |