Rot

-Do cholery! - Kociebor przeklął bo nie mordować polską szlachtę mieli jeno tylko panienkę porwać.

Ale wszyscy szaleju się najedli a Czerniawa to już przerósł wszelką miarę. A Lewko też nie lepszy uparcie z trzema się mierzył. I po co i na co? Co to im da jak cały dwór ukatrupią. Trupy tylko śmierdzące zostawią.

Nie taki był plan oj nie taki!

No i ta stara i ta młoda też tu są i gapią się na nich. Jakby plan swój nie ich się realizował. Kociebor miał to po co przyszedł i na tym by sprawę zakończył.

Wyjął czarne krucze pióro co by gęstą jak smole ciemność na walczących spuścić co wycofać im się pozwoli nim dalszych szkód we dworze narobią.

„Cichy mroku, mroku zły spraw by Duniewiczów dwór w ciemności się skrył. ”

I wypowiedział znajomą inkantacje po trzykroć co by zaklęcie wzmocnić jeszcze.