Jeśli chodzi o moją postać, to nie zmieniałam ogólnej koncepcji. Tylko ją delikatnie podkręciłam i dostosowałam pod swój gust. Czyli wszelkie gotowe relacje i sekrety związane z moją postacią z waszych KP będą nadal pasowały.
Jako że nasze postacie znają się już jakiś czas, to wiecie o tym, że jest wręcz stereotypowym łowcą czarownic z imperialnych legend, takim, na którego widok ludziom cierpnie skóra i w panice zaczynają wyznawać nieistniejące winy
Ma nieco upiorny wygląd, a z pewnością charakter
Zazwyczaj nie kryje się ze swoim charakterem i poglądami, bywa krzykliwa i lubi zastraszać innych. Jest fanatycznie zakręcona na punkcie swojej pracy. Nie jest samozwańcem ani najemniczką, lecz ideowcem z powołania, pracuje legalnie na licencji Świętego Zakonu Rycerzy Sigmara (tej oficjalnej imperialnej inkwizycji). Jako typowa sigmarytka szanuje drużynowego krasnoluda i jego rodzaj, jako typowa łowczyni czarownic bacznie wypatruje potencjalnych śladów spaczenia u drużynowego czarodzieja (by w razie czego odpowiednio się nim zająć...), z niziołkiem ma dość chłodne relacje (choć docenia to, że można polegać na jego umiejętnościach), żołnierza szanuje, ale (jeśli ten aspekt nie zostanie zmieniony) to źle patrzy na jego alkoholizm. Poza tym wydaje się, że bardzo podoba jej się elfi kupiec. Jednak wszelkie, nawet delikatne insynuacje odnośnie w brutalny sposób urywa (niemal niezauważalnie się przy tym rumieniąc), niekiedy wręcz odwołując się do bezpośrednich gróźb. W walce jest nieustraszona i niezwykle skuteczna (zwłaszcza na dystans).