Powiem tak. Nie znałem Odskrzydlenia, bo nie miałem w zwyczaju czytać czyichś sesji poza nielicznymi wyjatkami. Niestety czas mi na to nie pozwalał. Po Odskrzydlenie nie sięgnąłem przypadkiem,zauważyłem, bowiem, iż autorka dobrze ocenia moje wypociny. Dlatego, będąc ciekaw kto zacz
, rzuciłem okiem na tę przepiękną baśń. Ktoś mógłby rzec, że odwdzięczam się, lecz nie mam tego w zwyczaju, ufając, że nawet ostra krytyka lepsza jest fałszu.
Tahu x 2 bardzo dobrze prowadzi narrację, a jej gracze (w tej chwili jeden) fajnie wpasowali się w klimat, nie grając potężnymi bohaterami, lecz zwykłymi ludźmi. Autorka "Odskrzydlenia" przedstawia się w blogu jako osoba o technicznym wykształceniu, ale w takim razie posiada także uzdolnienia humanistyczne.
Baśń można opowiedzieć po staremu, jako mało realistyczną gawędę. Można też na wzór Terry'ego Gilliama zrobić z baśni groteskowy horror. Tahu-Tahu chyba znalazła złoty środek. Z jednej strony to dalej pełna ciepła opowieść, z innej jej bohaterowie są z krwi i kości (co jest również zasługą graczy).
To dla mnie kolejna sesja do subskrypcji.
Pozdr