lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - [Kamienie Zagłady] Ogień w górach (Część I)

Gladin · 20-06-2021, 10:49

Po zabawie do późna Bardin błogo chrapał dopóki ktoś go - zdecydowanie zbyt szybko - nie zbudził. Nawet słońce i dzień nie chciały na dobre się rozbudzić, i powietrze wypełniała opary mgielne. Co dobrze odzwierciedlało jako samopoczucie.

Ziewając chwycił manierkę i poczłapał w stronę strumienia, by uzupełnić zapas wody trochę orzeźwić głowę. Mruczał przy tym strzygańską melodię, która wpadła mu w ucho. Nie do końca rozumiał jej słowa, trochę mu tłumaczyli, ale miał wrażenie, że coś pomijali. Tak czy inaczej, wpadła mu w ucho i sobie nucił. Przy strumieniu uzupełnij zapas, potem włożył głowę w strumień i napił się. Prychając poderwał się i otrząsnął, po czym zmierzwił włosy. Woda niezbyt jeszcze wypędziła z niego sen i wracał ziewając jeszcze szerzej. Zasłaniał przy tym usta swą solidną dłonią. Nie z dobrych obyczajów, ale po to, żeby przy takim rozwarciu szczęk, nie poczęstować się jakimś robactwem.

Zaczął niemrawo pakować się w swój pancerz, który był zrzucił na czas zabawy i snu. Podziękował gospodarzom za przyjęcie i nocleg, a potem powolutku powlókł się z resztą w dal.

* * *

- Faktycznie, trochę dużo tego jak na śniadanie, a do kolacji wlec go ze sobą to trochę sporo zachodu - zgodził się z towarzyszami, mierząc wzrokiem odyńca. - Nie mogło bydlę pojawić się pod wieczór? - westchnął.

Potrafił zająć się różnymi zwierzakami, gdy trzeba było ich doglądać. Czasami trzeba było jakieś uspokoić. Było jednak kilka zasad, które znał i które postanowił przekazać towarzyszom.

- Nie patrzcie mu w oczy i nie pokazujcie zębów - rozpoczął niezbyt głośno, obracając twarz tak, aby w trakcie mówienia knur nie dostrzegł właśnie wspomnianego uzębienia. - Potraktuje to jako akt agresji. Najlepiej wycofać się po ci... w rufę kopany! - wymsknęło mu się, gdy warchlak ruszył w ich stronę. To zmieniało postać rzeczy. Jeżeli młody pójdzie za nimi, bez walki się nie obędzie.

- Rzućcie mu szybko coś do jedzenia, żeby za nami nie szedł - wskazał na młodego. W tym przypadku przydałaby mu się umiejętność, szybkiego wygrzebywania z plecaka potrzebnych przedmiotów. Niestety, jego plecak był tak upakowany, że zbyt długo by to zajęło. W jukach miał też trochę jedzenia, ale miał nadzieję, że ktoś z towarzyszy będzie szybszy.

Sam natomiast postanowił na wszelki wypadek przygotować broń. Gdyby jednak dzik nie odstąpił i chciał walczyć.

20-06-2021, 10:49	#241
Gladin Reputacja: 1	Po zabawie do późna Bardin błogo chrapał dopóki ktoś go - zdecydowanie zbyt szybko - nie zbudził. Nawet słońce i dzień nie chciały na dobre się rozbudzić, i powietrze wypełniała opary mgielne. Co dobrze odzwierciedlało jako samopoczucie. Ziewając chwycił manierkę i poczłapał w stronę strumienia, by uzupełnić zapas wody trochę orzeźwić głowę. Mruczał przy tym strzygańską melodię, która wpadła mu w ucho. Nie do końca rozumiał jej słowa, trochę mu tłumaczyli, ale miał wrażenie, że coś pomijali. Tak czy inaczej, wpadła mu w ucho i sobie nucił. Przy strumieniu uzupełnij zapas, potem włożył głowę w strumień i napił się. Prychając poderwał się i otrząsnął, po czym zmierzwił włosy. Woda niezbyt jeszcze wypędziła z niego sen i wracał ziewając jeszcze szerzej. Zasłaniał przy tym usta swą solidną dłonią. Nie z dobrych obyczajów, ale po to, żeby przy takim rozwarciu szczęk, nie poczęstować się jakimś robactwem. Zaczął niemrawo pakować się w swój pancerz, który był zrzucił na czas zabawy i snu. Podziękował gospodarzom za przyjęcie i nocleg, a potem powolutku powlókł się z resztą w dal. * * * - Faktycznie, trochę dużo tego jak na śniadanie, a do kolacji wlec go ze sobą to trochę sporo zachodu - zgodził się z towarzyszami, mierząc wzrokiem odyńca. - Nie mogło bydlę pojawić się pod wieczór? - westchnął. Potrafił zająć się różnymi zwierzakami, gdy trzeba było ich doglądać. Czasami trzeba było jakieś uspokoić. Było jednak kilka zasad, które znał i które postanowił przekazać towarzyszom. - Nie patrzcie mu w oczy i nie pokazujcie zębów - rozpoczął niezbyt głośno, obracając twarz tak, aby w trakcie mówienia knur nie dostrzegł właśnie wspomnianego uzębienia. - Potraktuje to jako akt agresji. Najlepiej wycofać się po ci... w rufę kopany! - wymsknęło mu się, gdy warchlak ruszył w ich stronę. To zmieniało postać rzeczy. Jeżeli młody pójdzie za nimi, bez walki się nie obędzie. - Rzućcie mu szybko coś do jedzenia, żeby za nami nie szedł - wskazał na młodego. W tym przypadku przydałaby mu się umiejętność, szybkiego wygrzebywania z plecaka potrzebnych przedmiotów. Niestety, jego plecak był tak upakowany, że zbyt długo by to zajęło. W jukach miał też trochę jedzenia, ale miał nadzieję, że ktoś z towarzyszy będzie szybszy. Sam natomiast postanowił na wszelki wypadek przygotować broń. Gdyby jednak dzik nie odstąpił i chciał walczyć.