Seachmall

Przed jednym z namiotów dwójka gwardzistów pakowała swój rynsztunek.
Mniejsza z pary, Maria Dari, sprawdzała naładowanie baterii ich działa, jednocześnie czytając listę ekwipunku.
- Trójnóg, luneta, radiator...
Po wymienionym każdym punkcie, jej kompan wydawał z siebie cichy pomruk, który ona od dawna wiedziała, że oznacza potwierdzenie.
- Wóz, aby to wszystko przenieść?
- Plecy. - Odpowiedział stanowczo drugi żołnierz.
- Może twoje, ja co najwyżej poniosę akumulatory...
Kolejne mruknięcie i Maria wróciła do odczytywania listy.


Marcus Griss został zdiagnozowany z kilkoma aspołecznymi przypadłościami, trudno więc było przypisać do niego odpowiedniego partnera. W końcu po kilku latach treningu i służby natrafił na Marię. Na kobiecie nie robiło wrażenia zimne spojrzenie, czy mrukliwy słownik Marcusa, a on o dziwo, że przewyższał ją rangą słuchaj jej poleceń.
Oboje znajdywali się na polu bitwy w roli ciężkiego wsparcia. Maria potrafiła dojrzeć najlepsze pozycje, aby się rozłożyć, a tępy upór Marcusa jakoś ich dostarczał na miejsce. Pomimo swego rozmiaru, siły i braku wyższych cnot, starszy szeregowy Griss obchodził się czule ze swoim ekwipunkiem jak i ze swoją podwładną. Czule jak na kogoś, kto złamałby ci nogę, aby jej nie tracił na minie.

Po dokładnym spakowaniu lasdziała Maria wręczyła swemu towarzyszowi patyk lho, a sama odpaliła drugi.
- Udało mi się znaleźć trochę przypraw. Sól, pieprz, trochę zielonych liści, które pachną i mają ostry smak. Pomyślałam, że przyrządzę nam zupę z naszych racji... co sądzisz?
Marcus chwilę się zastanowił, po czym zaklął i zaczął metodycznie otwierać pakunek z działem.
- Tarcza... - mruknął do towarzyszki - Skąd weźmiesz wodę na zupę?
- To też znalazłam. Mamy zapas na coś takiego.
- Jeżeli, ktoś cię z tym zauważy...
- Wiem, co robię Marcus. A jakby co, to mrukniesz na nich i po sprawie.
W odpowiedzi usłyszała kolejne mruknięcie i uśmiechnęła się.


Adnotacja MG: gracz zrezygnował z gry po tym wpisie.

 

__________________
Mother always said: Don't lose!