Tunel paliwowy przy maszynowni Gwiazdy

Tytus delikatnie musnął spust ukryty w głęboko w obudowie układu celowniczego. W zasadzie działka tego typu miały stałą ilość pocisków na sekundę, lecz wprawiony strzelec mógł zmniejszyć tę wartość odpowiednio pulsacyjnie i z ostrożnością naciskając manualny spust. Sternik jednak nie czuł się w tym tak pewny. Był przede wszystkim natchnionym pilotem i choć oczywiście nie raz osłaniał odwroty w przesżłości nie znaczyło to, że było to łatwiejsze z czasem. Każdy z tych pocisków mógł samą siłą kinetyczną, pędem powietrza zedrzeć pancerz gwardzisty prosto z jego skóry.

Pogoń była zbyt blisko jego załogi. Stawiając na precyzję bardziej niż na zalanie przeciwnika ogniem, wybierał cele precyzyjnie wedle zagrożenia jakie stanowią. Dopiero, gdy ostatni zaznaczony na zielono obiekt zniknął z układu celowniczego pozwolił broni ukazać pełnie splendoru jakim obdażyła ją łaska Omnissiah.

Dla Tytusa bezpieczeństwo załogi, czyli jego rodziny jest najważniejsze, więc rzut został wykonany 2x 2k100 z ewentualnymi przerzutami z szczęścia jeśli jakiś się nie powiedzie. Jeśli rzut pierwszy jest udany, do zignorowania są pozostałe.