| Tym razem uderzyÅ‚ perfekcyjnie. Sztych miecza gÅ‚adko wszedÅ‚ w twarz szlachcica, zamieniajÄ…c jÄ… w znieksztaÅ‚conÄ… masÄ™ krwi, skóry i strzaskanych koÅ›ci. ByÅ‚ to makabryczny widok, nawet dla doÅ›wiadczonych zabijaków. Buchnęła na niego krew, kiedy wyciÄ…gaÅ‚ miecz, ubrudziÅ‚a mu kurtkÄ™ i twarz, mieszaÅ‚a siÄ™ z jego wÅ‚asnÄ…… WyglÄ…daÅ‚ niczym anioÅ‚ Å›mierci, z wÅ‚osami sklejonymi krwiÄ…. Paniczyk zrobiÅ‚ swój ostatni w życiu krok i padÅ‚ przed nim na wznak. Adrenalina pobudzaÅ‚a go do dziaÅ‚ania, bÅ‚yskawicznie wyprowadziÅ‚ pchniÄ™cie, nacierajÄ…c na drugiego, który szamotaÅ‚ siÄ™ z tajemniczym sokoÅ‚em… |