Reinhard

Wiatr uderzył w żagle! Coś zatrzeszczało, coś się rozdarło, ale statek rzucił się do przodu, wychodząc z flauty w obszar szkwału i nabierając prędkości.

Niestety majtek na bocianim gnieździe nie wytrzymał podmuchu, spadł na pokład z paskudnym chrzęstem. Kilkunastu marynarzy przewróciło się. Chór przekleństw uniósł się nad pokładem. Ale płynęli.

Kapitan natychmiast dodał swoje do przekleństw i wraz z bosmanem kopniakami „pomagali” podnieść się załogantom, zaganiając ich do pracy.
Grunt, że nie rozdarłeś żagli, to było największe zagrożenie. Krwotok z nosa był za to małą ceną.

Piracki statek ani myślał odpuszczać. Był to mały galeon, wolniejszy od was, ale ktoś na pokładzie dodawał mu szybkości. Ewidentnie był to czar podobny do „Podmuchu wiatru”, ale zmodyfikowany pod potrzeby napędu.

Obiło ci się o uszy, iż jest to jeden z powszechniejszych czarów magii morskiej i nawigacyjnej, nauczanej w Marienburgu.
-Każę ludziom się przywiązać, zróbcie to jeszcze raz! Tamci mają przewagę w armatach i ludziach! – zwrócił się do ciebie kapitan, kończąc krótką obserwację przez lunetę – My jesteśmy szybsi, ale ich czaromiot…


Raz się udało, ale czy zdołasz to powtórzyć? Będzie równie trudno, odkryłeś nową formułę, ale potrzebujesz dziesiątek godzin pracy nad nią, by stała się bezpieczna. To tylko zgrubny szkic, tam, gdzie potrzebny jest pełen obraz. W dodatku tak płynna magia przyciąga uwagę Mrocznych Bogów…