Reinhard

Galeon piracki wyraźnie zwolnił, wszczął się na nim jakiś tumult. Kapitan karaweli, z początku zmartwiony, nagle się roześmiałoderwał się od lunety i odezwał się do Ciebie:
-Nie wiem, co zrobiłeś, Magistrze, ale mają tam teraz niezły zamęt. – po czym krzyknął do załogi: - Szybciej! Szybciej!

Trwało to trochę, ale w końcu statek piratów zniknął na horyzoncie. Wymęczona załoga znalazła jednak siły na triumfalny okrzyk. Ten przesądny ludek całą podróż trzymał się od „magicznych” pasażerów z daleka, teraz nastąpiło bratanie się.

-Do kroćset! Następnym razem nie pożałuję na wynajęcie maga! – zwrócił się do ciebie uśmiechnięty kapitan. Arnolf Pfizer, jak podpowiedziała ci pamięć.

Dosłownie godzinę później na horyzoncie pojawiły się wieże Salkalten . Niebawem przybiliście do portu.

Przeładunek zaopatrzenia na barkę poszedł sprawnie i szybko. Gildia Dokerów Salkalten była znakomicie zorganizowana. Ze szczególną atencją przenosili skrzynie z wyposażeniem laboratoryjnym z Marienburga, ponoć najlepsze szkło specjalistyczne, lepsze od reiklandzkiego, warte kilka wsi.

-Nie zabrał byś się z nami, Magistrze? Dobrze płacę! – zwrócił się do ciebie kapitan.