Spotkanie z bratem zmąciło mu zmysły ze szkoda dla niego jak i całej toczonej przez nich walki. Od początku było wiadomo, że rajd na Vernennes Airport może zostać okupiony stratami, jednak strata swojego mecha jak boląca dla każdego mechworriora. Spider, który dzielnie stawał z nim do walki od początku tego koszmaru przepadł, a sam Spencer ocalał inno cudem okupionym wybitym palcem i lekkimi poparzeniami na plecach. Niby nic poważnego, ale boli jak skurwysyn i przeszkadza w życiu. W sumie nie ma co narzekać. Mógł skończyć jak Pan Ishida i zapaść w śpiączkę. Mógł też już nie mieć jak walczyć. Na szczęście w łupach wojennych trafił mu się nowy mech CGR-1A1 Charger, a nawet braciszek słowa dotrzymał i cynk przesłał na temat swoich. Mimo wszystko przyszłość wygląda nawet obiecująco.

Przyszłość ta i na tym obiecującym spojrzeniu zadrwiła ze Spencera. Cynk był prawdziwy, ale było tam więcej wroga niż szło przypuszczać. Cała lanca praktycznie powiedziała "PaPa". Jednak wróg równie srogo oberwał. W dodatku ich ekspedycja wróciła ze wsparciem i wieściami. Na dobrą wiadomość przypada zła. Niektórzy nazwą kosmiczną równowagą, a Had zgrabną manipulacją. Ktoś się jeszcze kryje i to spokoju mu nie dawało. Nie było też wieści, czy udało się złamać wiadomość jaką przechwycił na Magellanie.

Na nową odprawę gdzie mieli się zapoznać z nowymi "sprzymierzeńcami" ruszał z nadzieją, że uda mu się przekonać zgromadzenie, by zgodzili się na kolejny kontakt z bratem. Dotychczasowa współpraca była kosztowna, ale dotrzymali słowa. Zostało więc wierzyć iż teraz z nowymi możliwościami da im coś więcej.