Głos kobiety wyrwał medykusa z ponurych rozmyślań dotyczących jego przydatności ostatnio i w najbliższej przyszłości oraz szans przeżycia walki o bramę, następującego szturmu, ucieczki w las i przeżycia w nim, biorąc pod uwagę porę roku brak żarcia i mieszkańców owego lasu. Kiedy ostatnio był w lesie spotkał tam pole pułapek, magika-psychopatę, przedwieczną bestię i szalonych wojowników klanowych. I to tylko w jeden dzień. Co dopiero gdyby miał spędzić tam tydzień.
Ale tak, Rudowłosa "miała punkt", jak podobno mówili Albiończycy. Rzeczywiście, mógł coś przygotować. Znów mógł zrobić różnicę.
Przez moment miał w głowie żart "~Nie czytaj mi proszę w myślach, to mnie peszy", ale czasy nie sprzyjały dowcipom. A poza tym był jej szczerze wdzięczny więc nie zamierzał udawać, że wpadł na ten pomysł wcześniej niż ona. Wpadłby pewnie. Ale dzięki niej miał więcej czasu.
Kiwnął więc głową w jej kierunku.
- Moglibyśmy. I żeby się pospali i żeby się posrali, i nawet żeby się posrali przez sen. Ale nie wiem czy nie mam lepszego sposobu - uśmiechnął się i wyjął trzymaną na czarną godzinę butelkę - Czysty spirytus - powiedział, a zebrani z powątpiewaniem spojrzeli na niego.
- Wiesz, cyruliku, taka ilość to może jednego wojaka uśpi, pod warunkiem, że zmęczony będzie. Albo mały - rzucił ktoś, a Mały Thomas się żachnął.
- Wiem. Dlatego rozrobię z wodą i cukrem i dodam do tego trochę wyciągu z maku. To się laudanum nazywa. Będzie mniej podejrzanym wymienić butelkę wódki na coś tam co mają, a my niby byśmy chcieli niż nagle z dupy podejść z poczęstunkiem. Dodam jeszcze czego się da do zamaskowania smaku, a że wódka wyjdzie paskudna... cóż, te dobre już dawno wypite. - wprowadził poprawkę do pomysłu Gudrun.