Martwe Bagna pod Płaską Górą, ranek 20 shnyk-ranu

Wężowidło było piękne. Bhurrek rzadko oglądał z bliska równie urzekające bestie i widząc wynurzonego z toni stwora poczuł natychmiastowy przypływ szacunku do mieszkającej w tym miejscu wiedźmy. Jeśli czarownica odpowiedzialna za klątwę w Wypasie miała na swe zawołanie takie bestie, musiała być naprawdę potężna. Pomysł sponiewierania wiedźmy zrodzony we łbie gnola podczas pijatyki u Gromby natychmiast wyparował bez śladu. Zastąpił go pomysł przypodobania się potężnej czarownicy, która być może władała jeszcze silniejszą magią niż szaman Rheks!

Kij w tyłek wyszczekanego sołtysa !

Znajomość tak potężnej istoty, z racji swego miejsca zamieszkania pewnie kapłanki samego Tfama, mogła przynieść Bhurrkowi wiele dobrego.

Nie zwracając uwagi na kropelki roszącej jego sierść wody gnol wyprostował się na całą wysokość i począł merdać ogonem w wyrazie swoich przyjaznych intencji. Wężowidło musiało być strażniczym potworem wiedźmy podobnie jak należący do Rheksa jaskiniowy troll.

Bhurrek podejrzewał nawet, że czarownica spoglądała na płynących łódką gości poprzez ślepia wężowidła.

W oparciu o wynik rzutu k100 opiszę reakcję Bhurrka na to, że wężowidło go ochlapało!