| Widząc jak rany Franka zasklepiły się bez śladu mężczyzna który jeszcze chwilę temu spoglądał na Was z gniewem w oczach, teraz wyraźnie spokorniał. Jego głos również zelżał z tonu i zdawał się być znacznie bardziej zmęczony niż rozdrażniony.
-Jestem Fryderyk Hoffer, chociaż Ci co mnie znają mówią mi “Hof”. Jestem głównym łowcą z tej sekcji lasu przynależnego do Urowronu. To moi ludzie a to glejt który może potwierdzić wszystko co mówię, liczę że od Was uzyskam podobny.- Zamilkł spoglądając jeszcze raz na dopiero co śmiertelnie rannego towarzysza, jednocześnie podając dokument Sir Ladynowi
- Dziękuję Wam za ocalenie Franka. Wszyscy Ci tutaj są dla mnie niczym rodzina- Wzrok mężczyzny znów spoważniał i zwrócił się w Waszą stronę -Pozostaje jeszcze kwestia tego co widzieliśmy na własne oczy. Jakim prawem uwalnialiście naszą zwierzynę? Od tygodnia ktoś co rusz kradnie i uwalnia wszystko co próbujemy schwytać. Jeśli tak dalej pójdzie będziemy musieli opłacić porażkę batami na miejskim placu. Chcieliśmy zasadzić się na złodzieja. Gdy wilk złapał się we wnyki uznaliśmy, że tym razem zwierzę będzie musiało pocierpieć dłużej przez ludzką chciwość. Normalnie staramy się od razu ubijać to co wpadnie w sidła by się nie męczyło. Padło na Was i byliśmy pewni, że w końcu dopadliśmy tego łotra.
__________________
"Miłość której najbardziej potrzebujesz to Twoja własna do siebie samego" |