Rot

Spoon odsunął się od aktorki. Uśmiechał się szeroko.
No teraz nareszcie był z siebie zadowolony.
-Cieszę się Dario, że się zrozumieliśmy. Ja również nie chciałbym musieć tu wracać. To w końcu… Ładny teatr. - powiedział kierując się powoli do wyjścia.

***

Spoon zanim całkiem wyszedł z budynku skierował swoje kroki do baru. Chciał sprawdzić, czy jego blond kelnereczka ma dzisiaj zmianę.

I tak się składało, że miała.



Wymieniła z nim kilka pospiesznych zdań i poprosiła, żeby poczekał na nią na tyłach budynku, gdzie mieściły się śmietniki.

Wampir zrobił to o co prosiła i wkrótce pojawiła się na zapleczu ciągnąć ciężki worek ze śmieciami. Spoon pomógł jej bez trudu podnosząc czarny worek i wrzucając go do kosza na odpadki.

-Nie jest tu zbyt bezpiecznie co? – zapytał.

Dziewczyna wzruszyła ramionami. Nie była kobietą która skarżyła by się na swoje życie.

W kilku oszczędnych słowach powiedziała mu, że po tym jak sprał tych gości co ją zaczepiali, czyli dwie noce temu miała w barze pojawić się policja. Przesłuchać świadków i takie tam.

Ale… nikt nie przyszedł. Zupełnie nikt. Jakby sprawa straciła na znaczeniu.

Spoon zastanowił się nad tym. Może gliny zajmują się czymś innym? Może w Shard było tyle dowodów, że wszystkich śledczych potrzebują w komisariacie? A może… to Markus już zaczął ciągnąć za sznurki, żeby zataić jego wybryki?

W końcu pokiwał głową.

-Dziękuję, że mi to powiedziałaś. – chwilę wahał się, ale w końcu wyciągnął swój telefon.

-To mój numer. Póki co aktualny. Gdyby coś się działo, daj mi znać. – powiedział pokazując go dziewczynie i poczekał, aż go zapisała na swoim telefonie.

W końcu zostawił kelnerkę i poszedł po Cath.

Następny przystanek – rzeźnia.