Gdy Spoon wyszedł Cath pogłaskała Sheenę czule po ramieniu.

- Słuchaj mała, dasz sobie radę w taki czy w inny sposób, takie jak my zawsze sobie dają prędzej czy później.

Następnie odwróciła się w kierunku w którym wydawało jej się że Spokrewniona się znajduje.
- Słuchaj Daaria, ja rozumiem, że jesteś rozczarowana tym, że Panna McDaron nie przyszła do Ciebie wcześniej… - artyści to delikatne stworzenia. Czasami drobiazg sprawia, że się łamią i przestają być użyteczni - zrobiła gest jakby łamała cienką gałązkę - i czasami nie da się już ich poskładać -westchnęła - a szkoda, widzałam już tyle piękna które poszło na zmarnowanie … tyle pięknych obrazów, rzeźb, poematów które nigdy nie powstały. Panna McDaron mogłaby tyle przynieść do tego miejsca, a gdyby jeszcze mogła zagrać coś co pozwoliłoby by jej talent rozbłysnął jak brylant w blasku reflektorów. - rozejrzała się po pomieszczeniu - Daj szansę Sheenie, bądź dla niej dobra, to miejsce z nią mogłoby się stać wyjątkowe na mapie Londynu. - Zastanawiała się jak Daaria odebrała by propozycję zainwestowania w teatr.