Prostacki ton Reevellien wstrząsnął Horgusem, jakby został nagle oblany kubłem zimnej wody. Na jego twarzy błysnął gniew, ale szybko przyszło i opamiętanie. Dziewczyna miała rację, przynajmniej jeśli chodziło o moc demonicznych wpływów, a arystokrata nie lubił podlegać cudzym wpływom.
Apel Hargara o jedność dodał sił Anevie, zabrzmiał podobnie do słów towarzyszki, za którą tęskniła i pozwolił jej ponownie się odprężyć.
Gwern poprawił swoją posturę, a następnie szaty. Palcami natrafił na manierkę z jego inicjałami, wziął głębszego łyka. Krzywiąc się mocno przy alkoholu przekazał manierkę krasnoludowi do zaczerpnięcia świętej wody.
Reevellien rozpoczęła czerpanie świętej wody do swojego bukłaka.

Tymczasem Yoshiko weszła do pomieszczenia na północy. W tym wąskim pomieszczeniu stoją połamane kamienne ławki. Powietrze jest zimne i nieświeże, śmierdzi tu pyłem cmentarnym i rozkładem, a grube warstwy kurzu pokrywają podłogę, ławki i duży ołtarz w odległym końcu pokoju. Kensai powoli stawiała kroki badając laską drogę przed ołtarz, czujnie nasłuchiwała czy coś nie porusza się w pomieszczeniu.

Gdyby Yoshiko mogła widzieć, zauważyła by kapłana siedzącego na ławce przed ołtarzem. Krasnoluda pokrytego warstwą kurzu i pajęczyn. Gnijące szaty wiszące na wyschniętym ciele trupa, a jego usta otwarte w cichym krzyku. Gdy kobieta zbliżyła się dostatecznie blisko do ławki trup zerwał się na nogi z przenikliwym wrzaskiem przyprawiając ją o nagły dreszcz strachu.

Yoshiko próbowała odskoczyć instynktownie w tył, ale ostre szpony trafiły ją w lewą nogę przerysowując do krwi udo (otrzymane 4 obrażenia, zostało 4/9 HP, organizm obronił się przed chorobą).

Krzyk nieumarłego oraz następujący po nim krzyk bólu towarzyszki dotarły do uszu drużyny w przedsionku.

Drużyna otrzymuje 200 xp za uspokojenie Gwerna, 200 xp za uspokojenie Anevi. Reev 1 porcję święconej wody, Hargar 1 porcję święconej wody.