| Wołania Albrehta, Kate usłyszała już na dworze. - Nie dzięki, na jadłam sie w drodze do twojego domku- Odkrzyknęła i usiadła na trawie, nie spuszczając oczu z kruka, który nie ruchomo siedział na uschniętej gałęzi Dębu. Niestety po jakimś czasie ptaszysko zerwało się do lotu, tak że dziewczyna nie miała już na czym zawiesić oka, gdyż wszystko było jej tu znane. |