Po krótkiej naradzie Heroldzi doszli do wniosku że zdecydowanie chcą zobaczyć co jest we wnętrzu wagonu. Pozostała jeszcze decyzja - kto ma tam wejść.
- Ja pójdę. - zgłosił się na ochotnika Yusuf i szybko przeciągnął dłonią wzdłuż ostrza swojego miecza, szepcząc coś w mistycznym jezyku. Vitae wylała się szerokim strumieniem i przywarła do zimnego metalu. Równocześnie poczuł głód. Po wyssaniu wampira czuł błogi spokój, ale jak zawsze było to uczucie bardzo krótkotrwałe. Westchnął delikatnie i skinął głową, dając znać że jest gotowy.
Uta i Tony tymczasem kucnęli pod otworem i złączyli swoje dłonie i przedramiona, tworząc coś na kształt schodka. Yusuf wziął rozbieg, skoczył na "stopień" i popchnięty siłą swoją i towarzyszących mu wampirów wpadł przez otwór do wnętrza wagonu. Szybko oszacował otoczenie.
- Czysto! - rzucił i wychylił się by pomóc swoim towarzyszom wejść.
***
Smród wewnątrz wagonu był niemal nie do zniesienia. Gdyby byli żywi z całą pewnością zwrócili by zawartość swojego poprzedniego posiłku... albo i dwóch. Siedzenia były w większości powyrywane i wyniesione gdzieś dalej, ale te kilka które się ostało nosiły ślady pogryzienia. W rogu wagonu leżała stera szmat, przypominająca nieco szczurze gniazdo.
Szyby natomiast pozaklejane były wycinkami gazet. Nie wyglądało to na dzieło przypadku. Wszystkie gazety dotyczyły głównie rosnącej fali terroryzmu, reform policji, rozpoczęciu współpracy międzynarodowej, szkoleniach przez SAS, powołaniu specjalnych jednostek. Yusuf miał wrażenie że mieszkaniec tego wagonu wiedział z wyprzedzeniem co się święci.
Największą uwagę przykuwał krwawo czerwony napis na jednym z okien
ANTIGEN
na drugim natomiast
On powrócił!.
Po krótkiej chwili zarówno Tony, jak i Yusuf rozpoznali pismo. Było dokładnie takie samo jak w papierach z centrum krwiodawstwa.