Szansa na ucieczkÄ™ 15% d100= 33
Piegus - Nie jestem pewien czy to aby na pewno do... - zdążył tylko rzucić zaskoczony zdecydowanym działaniem niziołka młodzian, gdy Piegus pognał do przodu. Cóż, gdy tylko przedarł się przez krzaki, okazało się, że robienie hałasu nie wystarczyło do wystraszenia rzezimieszków, powitali go z uniesionymi nożami, a po ich napełnionych nienawiścią oczach dało się poznać, że będąc niziołkiem, a nie człekiem raczej miał mieć pod górkę. Na domiar złego zakrwawiony Alf, którego przywiódł ze sobą, nie sprawiał specjalnie onieśmielającego wrażenia, prezentował się raczej dość żałośnie.
Piegus przekonywanie d20(-2 nieludź)= 3 sukces
Ale im więcej gadał, tym jaśniejszym stawało się, że jego intelekt powoli zaczynał triumfować. Alf na całe zdarzenie patrzył z rozdziawioną gębą, jakby spodziewał się raczej, że zaraz po wyjściu z krzaków skończą bohaterską interwencję z nożem w brzuchu.
- Tfu, zaraza, Walko, tyś słyszał, co ten pokurcz gada? - chudszy oprych skierował oskarżycielsko ostry oręż w stronę swojego kompana.
- Tożem gadoł, że ostawić trza było, że nic dobrego wyniknąć nie może!
- Ja!? Toś ty się omal nie poszczał, gdyś jego kosztowności obaczył i kopać żeś srogo zaczął, aż mu żywot omal nie odszedł! Ty kiepie durny, tera lordowska infamia nad nami! - drugi nie pozostał mu dłużny.
- Kiepie?! Ty psie zasrany, mać twa jebana!!!
Cóż, Piegus nie był specjalnym znawcą chłopskiej duszy, ale najwyraźniej nazwanie kiepa kiepem w tym środowisku uważane było za śmiertelną obrazę, albo poszło o coś innego... Tak czy inaczej, zupełnie go ignorując, rzucili się na siebie z nożami.