Cedryk

„Musi z nim być bardzo źle skoro majaczy przecież mieszka ze mną”.
Medyczka przypomniała sobie sprawę darowizn grafa na rzecz świątyń w miesicie. Część domów obywateli, którzy zginęli a nie posiadali krewnych i nie pozostawili testamentów została przekazana na rzecz świątyń i miasta. Jeden z domów ofiarowanych świątyni Shallyi został przeznaczony na budynek półklasztorny skrzydło zachodnie centralne został zamieniony na internat akolitek, wschodnie mniejsze kapłanki podarowały Chloe za nieocenioną pomoc w czasie oblężenia i po nim. Postawiły tylko jeden warunek, że będzie przeznaczy jeden z pokojów dla gości i przyjmowała na stancję osoby przysłane prze kapłanki. Pierwszą osobą, która została przysłana na stancje był Celahir.

Otto szybko pozbierał swoja broń i zrekompensował sobie straty na pokonanych odcinając sakiewkę jednego z nich, zresztą wszyscy z wyjątkiem elfów i medyczki to zrobili.

Przy pomocy maga kierując się jego wskazówkami udało się towarzyszom ominąć patrol straży miejskiej.
Ulice powoli wyludniały się, chociaż pora była jeszcze wczesna. W pewnym momencie
Mogło być nawet gorąco, gdy drogę zastąpiło im czterech drabów o zakazanych mordach.
Zdecydowane miny i wygląd wojowników zniechęcił bandytów od jakichkolwiek akcji, pomimo iż medyczka podpierała słaniającego się na nogach Celahira.

Pół godziny później znaleźli się niedaleko „Kowadła Dalgrumman'a”, tuż obok niego na sąsiedniej uliczce był dom Chloe.
- Jeszcze raz dziękuję za pomoc Ingrid, gdyby nie ona nie wiadomo co by było ze mną. - podziękowała Amanda gdy znaleźli się przed gospodą.

 

__________________
Choć kroczę doliną Śmierci, Zła się nie ulęknę.
Ktokolwiek walczy z potworami, powinien uważać, by sam nie stał się potworem.
gg 643974
Cedryk vel Dumaeg czasami z dopiskiem 1975