Mostek kombajnu, 15.08.2181, 17.02
Widziana od dłuższego czasu w obiektywach zewnętrznych kamer kombajnu, kapsuła zbliżała się coraz bardziej do masywnego magnetycznego wysięgnika umieszczonego w górnej części kadłuba Altmayera. Siedzący w swoich fotelach Knight i O’Brien skupiali całą uwagę na strumieniu danych płynących z sensorów pomiaru dystansu, bacznie obserwowani przez kapitan Williamson oraz obu przedstawicieli korporacji. Aparatura mostku popiskiwała różnymi tonami, wielobarwne diody zapalały się bądź gasły w ściśle uporządkowanych sekwencjach.
- Styk za dwadzieścia sekund - rzucił znad swej konsolety George, nie odrywający wzroku od trójwymiarowej projekcji wysięgnika - Za osiemnaście.
Elenor skinął w odpowiedzi głową, skoncentrowany przez cały czas na wyprofilowanej rączce trzymanego w dłoni kontrolera wysięgnika. Zaprogramowane wcześniej urządzenie pracowało w trybie automatu, ale Knight gotów był w każdej chwili przejąć nad nim kontrolę manualną. Poddawane ustawicznym wibracjom delikatne sensory czasami przestawały działać w krytycznym momencie i chociaż wszystkie podzespoły kombajnu zostały poddane na Gliese starannej kalibracji, Elenor wolał dmuchać na zimne.
Obydwa lecące z minimalną prędkością obiekty - gwiezdny kombajn oraz kapsuła ratunkowa - znalazły się w końcu obok siebie. Wprawiony w ruch wieloczłonowy wysięgnik obrócił kolejno kilka segmentów swojej teleskopowej konstrukcji, przyłożył magnetyczne chwytaki do kadłuba kapsuły i pochwyciwszy ją z mechaniczną gracją obrócił się ponownie.
Przez wnętrze kombajnu przebieg leciutki wstrząs wywołany zderzeniem chwytaka z kapsułą, przywołał cień zadowolonego uśmiechu na usta Knighta. Oprogramowanie wysięgnika poradziło sobie z przechwyceniem obiektu bez problemu, na żadnym etapie operacji nie wymagając ingerencji ludzkiego operatora.
Dwadzieścia sekund później gdzieś za mostkiem rozległ się drugi dźwięk, znacznie głośniejszy i zlokalizowany znacznie bliżej zajmowanego przez piątkę ludzi pomieszczenia. Załoganci Altmayera wiedzieli doskonale, co ów dźwięk oznaczał, ale kapitan Williamson pozwoliła sobie na kilka słów wyjaśnień pod adresem obu przedstawicieli korporacji rozumiejąc ich lekką konsternację.
- Przechwycenie kapsuły zakończone - powiedziała podnosząc się z własnego fotela - Wysięgnik docisnął ją do fartucha śluzy i zablokował w uchwytach stabilizacyjnych. Jest gotowa do otwarcia.