Mostek ExCom/KM-164, 15.08.2181, 17:21

Uzbrojony we francuski klucz inżynier Knight podszedł do włazu kapsuły i zaczął walić weń swoim narzędziem w nieregularnym, ale najwyraźniej mającym jakieś znaczenie rytmie. Theodor mimowolnie się wzdrygnął, kiedy przez ciasną przestrzeń śluzy przetoczył się głośny huk uderzeń, ale jednocześnie nawet na chwilę nie odrywał swego wzroku od ekranu wręczonego mu detektora ruchu.

- Mam coś! Knight, odczyt detektora wskazał, że coś się poruszyło wewnątrz kapsuły... - wydarło mu się odruchowo z ust ledwie dwie sekundy później, kiedy na pociętym fluorescencyjną podziałką ekranie urządzenia pojawiła się całkiem czytelna kropka obrazująca odczyt poruszenia jakiegoś obiektu po przeciwnej stronie włazu. W głosie Solberga rozbrzmiała swoista ekscytacja oraz podniecenie, które przeplatało się z wyczuwalną nutą strachu.

Elenor Knight nie dosłyszał jego słów w szale wygrywania na metalowej powierzchni swej chaotycznej melodii. Podnosząc bliżej przesłony kasku wyświetlacz detektora, Solberg patrzył zafascynowany jak pojedynczy jaskrawy punkt odsuwa się gwałtownie od włazu kapsuły, s potem gaśnie zdradzając tą zmianą statusu przejście w stan absolutnego bezruchu.

Knight skończył wystukiwać sobie tylko znany sygnał i odwróciwszy się niezgrabnie w ograniczającym ruchy skafandrze spojrzał zza przesłony hełmu na odwzajemniającego to spojrzenie korporacyjnego audytora.

- Widziałem wyraźnie, że coś się poruszyło w kierunku włazu, w który tak namiętnie napieprzałeś! Nie rozumiem tylko, dlaczego teraz nie ma żadnej reakcji, żadnego ruchu... - oświadczył ożywionym głosem Theodor postukując palcem dla lepszego efektu w ekran detektora - Musimy otworzyć tą kapsułę, ale zachowajmy wszelkie względy ostrożności! Wypowiadając te słowa Solberg instynktownie sięgnął po przewieszoną broń.