Roz słuchała z przyjemnością. Notowanie faktów przy piwie wydawało się możliwe najmniej niebezpiecznym zadaniem. Na koniec wymieniła uprzejmości z gońcem i wyraziła nadzieję, że może jeszcze kiedyś na siebie wpadną.
Potem w drodze do świątyni i jeszcze później w drodze do kupca zebrała krótko fakty, które miała do przekazania.
Sekretriat Elektorki używał papieru wyjątkowo trudnego do podrobienia, który zapewne stali odbiorcy dobrze znali.
Elektorka przekazała co najmniej dwa ważne listy (do Księstw Granicznych i Sylwanii) sposobem, który był nietypowy i niebezpieczny - poprzez zwykłego gońca.
Dodając pierwsze do drugiego otrzymywało się poważną poszlakę, że ktoś z sekretariatu był zaangażowany w przekazywanie fałszywej korespondencji w imieniu Elektorki i że zrobił to niezbyt umiejętnie.
Czyjaś głowa niebezpiecznie oddaliła się do tułowia.
O dalszych szczegółach Roz miała zamiar pogadać na najbliższym spotkaniu z Kaufmannem i krasnoludami.