| - A kim jesteś ty mój drogi przyjacielu- tu bard zwrócił się w stronę towarzysza kobiety- milczysz jak zaklęty, od kiedy tu się pojawiłeś. Czy może moi towarzysze tak na Ciebie działają? Nie bój się. Rozwiąż swój język, lub zrobi to moja stal.
Widząc zaś pogrążoną w zamyśleniu Adrile, bard podszedł do niej obejmując ramieniem:
-Pozwól, że Ci coś zaśpiewam- teraz, kiedy i tak wszystkie stwory w lesie wiedziały, że oni tu przebywali Peredhil nie miał zamiaru się kryć:
Jeszcze z raju samego.
Jeszcze z drzewa rajskiego.
Nachyliło się jabłko w moją stronę.
I odgięła się gałąź, jabłko w dłoni zostało,
Jeszcze całe, a już podzielone.
Obiegniemy wszystkie sady i ogrody,
I w koscioły ciemnych lasów cię powiodę.
Wiatr nam mocno zwiąże ręce jednym włosem,
A obrączki są ukryte w słojach sosen.
Przysięgniemy — lecz nie obcym, ale sobie,
Ty na czystą wodę w źródle, ja na ogień.
Coś srebrnego dzieje się w chmur dali,
Wicher do drzwi puka, jakby przyniósł list.
Myśmy długo na siebie czekali.
Jaki ruch w niebiosach, słyszysz — burzy świst.
__________________
Wyjechałem na dłużej! Nie mam dojścia do kompa! Help!
MG niech poprowadzą lub uśmiercą moją postać wg. uznania! Graczy przepraszam i proszę o wyrozumiałość!
|