| Wyraz obrzydliwej fascynacji na twarzy Daniłłowicza szybko ustąpił miejsca irytacji- Samuel bowiem wręcz płonął ze wściekłości. Napotkał podczas swych rozlicznych przygód wiele przeszkód, lecz każda była materialna, rzeczywista. Wielu wrogów stanęło na jego drodze, lecz każdego mógł zabić, unieszkodliwić czy chociażby poniżyć. A teraz zmagał się z czymś nienaturalnym, nieistniejącym, ze zwyczajną mgłą...
- Jeżeli w tej chwili ktokolwiek otworzy do nas ogień- wystrzelają nas jak kaczki...- powiedział bardziej do siebie niż do kogokolwiek innego- zdawało mu się zresztą, że mgła nie tylko spowalnia, ale także tłumi wszelkie dźwięki niczym gruba ściana.
Ruszał rękami, nogami, karkiem- starał się ciągle ruszać. Pewnie z jakichś powodów złapały ich wszystkich mocne skurcze, mgła to tylko zbieg okoliczności. Ze wszystkich sił Samuel Daniłłowicz starał się odrzucić opcję, iż może być to jakakolwiek magia. A przed oczami znów miał dni na Haiti...
__________________
Kutak - to brzmi dumnie. |