Ambulatorium kombajnu, 15.08.2181, 19:32

Jeremiah Purcell wpatrywał się w twarze zgromadzonych w pomieszczeniu nieznajomych zachowując milczenie, które mogłoby się Chloe wydać dziwne, gdyby kapitan nie widziała rurki kroplówki pompującej w krwiobieg rozbitka mieszaninę środków przeciwbólowych i uspokajających.

Pacjent doktora Griffitha był przeraźliwie blady, ale jego oczy emanowały wrażeniem inteligencji. I zrozumiałą podejrzliwością. Wciąż miał na sobie sponiewierany wojskowy uniform, chociaż Francis i George zabrali mu przed badaniem buty i pas.

Rozbitek przesunął spojrzenie z twarzy Knighta na skupione oblicze kapitan Williamson i napiął delikatnie mięśnie wywierając nacisk na unieruchamiające go w miejscu pasy bezpieczeństwa. Zrobił to drugi albo trzeci raz od chwili, kiedy Williamson, Knight i Solberg dołączyli do doktora Griffitha wypełniając swoją obecnością wnętrze niewielkiego ambulatorium.

Chloe upewniła się, że skrywający zwłoki Ramona Castillo czarny worek pozostaje odgrodzony od łóżka Purcella dyskretnym parawanem.

Najbliższe kilkanaście minut mogło przynieść wiele odpowiedzi na dręczące Williamson pytania.