Rozmowa z Gustavem von Gunnenbergiem

- Ja to się w tych sprawach dworskich nie rozeznaję, panie von Gunnenberg. Czy wiadomo z imienia i nazwiska któż to ten sylvański szlachcic? Chociaż z opisu nie wydaje się, aby list z zaproszeniem do niego miał cokolwiek wspólnego z pozostałymi listami.
Ale skoro już tutaj był, to należało się wypytać. A potem przekazać wieści pozostałym.

Rozmowa z manfredem Windisch-Gratzem

- Czy otrzymam jakieś wytyczne co do panny Drach? Mamy ją chronić jako ważnego świadka, czy zostawić samą sobie? - Rudolf jednak zapytał Windisch-Gratza o dziewczynę, chowając list polecający do brata Manfreda, Stefana.

- Von Hohencheim - podjął kolejny temat - wydaje się być osobą, która jako jedyna bądź jedna z niewielu była w stanie przygotować truciznę użytą do otrucia strażników. Zastanawiam się nad sposobem podejścia go, by zdradził dla kogo mógł taką przygotować. Musiała ona przeniknąć przez drewno beczki a beczki są budowane tak, aby przez nie nic nie przenikało. Każda wiedza na jego temat będzie dobra, bo może pomóc w przekonaniu go do współpracy.

- Udało mi się również nawiązać kontakt z Alfonsem. Lub z kimś, kto się za niego podaje. Ale żąda 500 koron. Czy nasz budżet operacyjny przewiduje ryzykowanie takiej kwoty? Ragorn mógłby wskazać kto mu zlecił otrucie strażników. Lub też kto stał za podpaleniem magazynów. Ale istnieje ryzyko, że to zwykły szwindel i te pieniądze zostaną stracone - kupiec chciał, by jego mocodawca zdecydował o przekazaniu im tej kwoty z wszystkimi konsekwencjami. Bądź by odmówił, co też w jakiś sposób klarowało mu sytuację.