Mostek kombajnu, 15.08.2181, 21:44

Francis stał prawie na samym końcu mostku, tuż przy wejściu. Stresował się. Widząc ogromną ilość informacji wyrzucaną przez komputer, a których nie mógł zrozumieć, zdecydował się odejść trochę dalej od załogi i odetchnąć. Znów zaczął przecierać okulary w swój charakterystyczny sposób. Rozmowy załogi, jakie do niego docierały i komentarze dotyczące stanu statku Zjednoczonych Ameryk tylko jeszcze napędziły jego myślenie. Dziwiło go, że załoganci Almayera nie dostrzegają niewiarygodności tej sytuacji. Atak korporacji na państwo był czymś niesamowicie dziwnym i sugerującym ogromne zmiany w kosmicznej geopolityce. Z jednej strony, Francis spokojny jajogłowy był przerażony tą sytuacją. Walka nie była jego żywiołem. Z drugiej strony, Francis wizjoner doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że nic nie napędza tak postępu technologicznego jak konflikt. Przypomniał sobie czytane opracowania historii XX wieku i postaci takie jak von Braun. Jeśli BionTech podejmie działania w związku z tą sytuacją, a informacje o tym otrzyma od niego i Solberga – być może ich ruch odwetowy będzie składał się między innymi na badania modyfikacji genetycznych Francisa. Jego zazwyczaj delikatną mimikę twarzy zastąpił szaleńczy uśmiech, gdy przypomniał sobie o wszystkich odrzuconych przez komisję etyczną projektach, które w korporacyjnym wyścigu zbrojnym zapewne zostałyby przyjęte z otwartymi ramionami. Griffith potrząsnął głową, chcąc wyrwać się z tych myśli. Znów, tak jak na naukowca przystało, rozpoczął analizować wszystko po kolei. Na początku musieli dowiedzieć się, co było powodem ataku. Liczył szczerze na to, że Solberg wykorzysta swoje umiejętności i wyciągnie od Purcella coś więcej… teraz jednak, uzyskanie kolejnych fragmentów układanki zależało od znajdującego się kilkaset kilometrów dalej lądownika kierowanego zdalnie przez O’Briena. Francis mógł teraz jedynie czekać na informacje od pilota.