| Flying Witch
Czyli sabat dla nastolatków albo kurs latania na miotle.
Ten serial jest jak dzida. Średnio długa, średnio ostra, broń średniego zasięgu. Wasz recenzent lubi okruchy życia, ale pierwszy raz widzę serię reklamowaną jako shounen i okruchy w jednym. Osobliwość? Niekoniecznie.
Nastoletnia Makoto jest wiedźmą. Właśnie przeniosła się do miasteczka Aomori, by zamieszkać u swego kuzyna. Ma kota (czarnego) i starszą siostrę (niekoniecznie w tej kolejności), a także zapał do nauki latania na miotle. Ma wszystko czego trzeba młodej wiedźmie. Ale jak to wypada w porównaniu z oczekiwaniami widza?
Spodziewałem się spokojnego tempa, trochę fantasy i komedii w miarę wysokich lotów, a dostałem dzidę. Owszem, grafika bardzo ładna, ale czegoś tu brakuje. Sam nie wiem, może to kwestia braku charyzmy postaci? Bo Makoto jest tak grzeczna i ułożona, że nie przejawia żadnych bardziej wyrazistych cech charakteru. Jest jeszcze co prawda jej siostra, Akane, ale to trochę za mało, by przykuć na dobre do monitora.
Co prawda mamy tu kilka ciekawych motywów z gatunku fantasy, ale wygląda na to, że przekaz rozmył się w próbie stworzenia nastroju, dzięki efektownym magicznym sztukom. Tylko czemu na ulicach Aomori brak przechodniów? Kolejne sceny straszą pustkami w kadrze.
Więcej grzechów nie pamiętam. Jeśli macie ochotę na trochę spokojnej narracji, odrobinę humoru i szczyptę magii nie powinniście się rozczarować. Ale przeboju sezonu nie oczekujcie.
Ocena - nieco naciągnięte 7/10. Można obejrzeć.
Cheers
__________________
Myśląc nigdy nie doszedłem do żadnych wniosków.
Ale to nie powód by nie myśleć.
Zdrajca, obciąć mu jajca! Tchórz, wsadzić mu nóż! Kiep, pałą przez łeb!
Hejt? Kijem przez grzbiet. |