| Khaviet, wchodząc do sali, cały czas opierał lewą dłoń na rękojmi swej szabli. Idąc ze schyloną nieco głową patrzył na podłogę. Gdy kapłan przedstawił mu towarzyszy uniósł głowę, jednak, aby nie ujawniać zbyt wielu szczegółów swej osoby (bo nigdy nic nie wiadomo), zagarnął prawą ręką włosy, tak by zasłaniały spiczaste uszy i jak największą część twarzy.
Nagle, poczuł chłód. Przeszły go ciarki. Po chwili jednak się przyzwyczaił - w końcu nie raz nocował zimą w lesie. To że kapłan lewituje i jednocześnie śpiewa nieco go zdziwiło. Jednak wsłuchując się w pieśń zaczął domyślać się, o co chodzi. Podejżewając, że kapłan ma wizję, odpowiedział Sareenie:
-To właśnie jest nasze zadanie.
__________________
Zasadniczo chciałbym przeprosić za tę manierę, jeśli kogoś ona razi w oczy... ;P |