Karl spojrzał na Rudigera z uśmiechem i choć nie musiał odpowiedział lekko się śmiejąc.

- Dużo szczęścia i trochę determinacji. - po czym oddał konia w jego ręce i spojrzał na kislevską rodzinę. - Znalazłem ich w jednym z domów. Zostać tu nie mogą bo zbyt niebezpiecznie. Do wioski oficjalnie pewnie też lepiej ich nie pokazywać. Póki nie zorientujemy się co się tu dzieje obecnie. Ludzie są cieci na kislevitów. Zaopiekuje się nimi i coś wymyślę. - najwyraźniej los nieznanych mu ludzi wcale nie był Karlowi obojętny.
- Zostaną z nami Ważko już poznaliście. - rycerz wskazał na brodatego mężczyznę z siekierą. - Poznajmy się z pozostałymi. Jedna z kobiet jest ranna Lauro albo była widać ślady krwi. Przyjrzyj się im proszę. Podzielcie się z nimi jedzeniem nie mam dużych zapasów ze sobą. Zdobędziemy co trzeba w osadzie. Zostaniemy tu na noc a w dzień podjedziemy w pierwszej kolejności do chatek myśliwych. Kilku z nich mieszka niedaleko Ellerwaldu w lesie, dowiemy się co się stało na zamku i jaka jest sytuacja w okolicy. Zanim pokażemy się w osadzie dobrze zaciągnąć języka będzie mniej niespodzianek. Potem zdecydujemy co dalej. - Von Mustig wyłożył to co już wcześniej ustalili z niewielkimi modyfikacjami. - Ważko opowiesz mi jak się tu znaleźliście i jak wielu uchodźców w okolicy. Ciekawy jestem co się dzieje za rzeką. - teren za rzeką to już był Kislev. Srogich zniszczeń dokonał tam chaos nawet porównując z rzeziami w Imperium.