Mimo późnej pory, Lua urządziła kolejny tego dnia pokaz. Żonglerka piłeczkami i kilkanaście dowcipów, podczas wymijającej talerze i świeczniki przechadzki po stole. Tym razem występ był dość skromny, ale wystarczający aby zasłużyć sobie na monety którymi sypnął zamożny panicz. Niektórzy bogaci mieli to do siebie, że chwilami nie szanowali pieniędzy, a Lua wprost przeciwnie i potrafiła wykorzystać okazję.

Spało się bardzo dobrze, w ciepłym i wygodnym wyrku. Co zawsze było przyjemną odmianą po nocach spędzonych pod gołym niebem.
Ranek też powitał ich przychylnie, jednym z ulubionych dań Luy - ciepłą jajecznicą. Każda jej smakowała, z mięskiem, z grzybami, czy z cebulką, najważniejsze aby było coś na tłuszczyku. I oczywiście jajka, których goblinka potrafiła zjeść na śniadanie nawet trzy i wówczas nie robiła się głodna aż do kolacji.

Oczywiście Lua zagadała do właściciela karczmy o opcje zarobku. Jak to w takich miejscach często bywało, ceniono sobie przyprawy, szczególnie nietutejsze. Oznaczało to, że mogła tu łatwo sprzedać majeranek, bazylię, kminek, tymianek, rozmaryn, a w szczególności pieprz i paprykę. Niestety tego akurat nie miała, a na inne towary które mogła mieć raczej nie było zapotrzebowania. Pozostało jej więc tylko zapamiętać na co jest popyt.
Innym poleconym przez właściciela źródłem zarobku, była tablica ogłoszeń, ale tym zajęli się już jej koledzy i to jak się szybko okazało dość skutecznie.


- A ja by chciała zapytać. Co się złego zadziało, że "zła sława" tego pana alchemika? I jeszcze, czy ten pan robił tylko mikstury, czy także rzucał czary? - spytała, gdy przyszedł na to czas.
Skoro mieli się tam wybrać, to warto było się dowiedzieć jak najwięcej o potencjalnym problemie. A sama była zdania, że alchemik-czarodziej mógł zmajstrować coś zupełnie innego niż alchemik niemagiczny.