- Dziękuje, zaszczyt to też dla mnie że mogę pomóc tak odważnym damom - Bertrand uśmiechnął się do Vivian.
- Jakiż to byłby ze mnie kawaler, gdybym pozwolił wam samym podążyć ku niebezpieczeństwu? - spytał się retorycznie.

Chociaż teraz, gdy wytężał wzrok przyglądając się temu złowrogiemu cieniowi na wodzie, zaczął żałować że nie powstrzymał pozostałych przed wyruszeniem po kuszące aromatem kwiaty lotosu. Czy faktycznie był to jakiś upiór z innego świata? Pokręcił głową, odrzucając te myśli.

- Walczyłem już w tej krainie z wielkimi wężami, orkami, latającymi jaszczurami i ogrami. Nie spotkałem się jednak jeszcze z niczym czego nie imałaby się nasza broń. Jeśli to jakieś zwierzę, to proponuje je przepłoszyć - następnie wyciągnął swój pistolet i przymierzył się powoli do strzału w stronę w której zniknęła ta tajemnicza istota.