| Khavieta ogarnęłą uczucie odrazy. Po głowie zaczęły krążyć wątpliwości: "wyjść do trajkoczącego gnoma, aby mieć pewność, co do swego bezpieczeństwa, czy może spróbować najpierw unieszkodliwić Inghama? Ale jak? Opętanym już się wydaje, a i tak nie wiadomo, czy moja magia nie będzie zbyt słaba...". Po chwili, gdy wyszła już pół-drowka, zdecydował się opóścić przepełnioną chłodem salę. Gdy wychodził, postanowił jednak dowiedzieć się, nieco więcej o tym miejscu - zasłonił twarz prawą dłonią, zamknął oczy, a z jego ust wydobył się niezrozumiały, niedosłyszalny właściciwe szept. Był przy tym skupiony, nie zwracał uwagi na nic wokół, można by się więc domyśleć, że kożysta z daru magii, snuje jakieś zaklęcie.
__________________
Zasadniczo chciałbym przeprosić za tę manierę, jeśli kogoś ona razi w oczy... ;P |