Lanwin czuł się jak w innej rzeczywistości. Miał mroczki przed oczami, jedynie resztki adrenaliny pozwalały mu stać na nogach, jednak gdy ona opadła on opadł razem z nią. Usiadł obok halflinga i pustym wzrokiem patrzył na jego nogi. - Możesz wstać? - zapytał wyrywając się z marazmu, wycierając zakrwawiony miecz o trawę.

- Dobra robota, walczycie jak prawdziwe zuchy! - starał się dodać otuchy kompanom.

Widział jak kiedyś pewnego drwala przywaliło drzewo, reszta kompanii zorganizowała prowizoryczne nosidło, na którym ten leżał a reszta go wlekła. Jeśli Tupik nie będzie mógł iść jakoś będa musieli go dotaszczyć. Rozejrzał się dookoła w poszukiwaniu materiałów.

9 - 67 - 33 - 78 - 91