Wioska Wypas, noc 20 shnyk-ranu

Bhurrek był niezwykle walecznym Węszymordą, nieustraszonym i zajadłym, prawdziwym ucieleśnieniem drapieżnej furii Wielkiego Wyjcy. W innych okolicznościach bez wahania skoczyłby pomiędzy bawoły rozszarpując na strzępy każde bydlę, które tylko odważyłoby się na niego spojrzeć, ale tej nocy, po tak wielu aktach męstwa i brawury, gnol poczuł się w końcu znudzony tymi wszystkimi swawolami.

Prychnąwszy zatem pogardliwie na przyglądającego mu się bawoła, Bhurrek zakręcił w miejscu i kilkoma susami dopadł wyglądającego z ruin kaplicy Ślepaka. Bezpieczny w cieniu rzucanym przez łuk wejścia do przybytku, barbarzyńca wyprostował się na całą swą wysokość i uderzył kilka razy wielką niczym bochen chleba pięścią w porośniętą brudnym od błota futrem pierś.

- Zbrodzień ubitny - oznajmił nie znoszącym sprzeciwu tonem - Un Waniek, wiedźmuk latatajło! Jam sem wielgchny bitnik, wiedźmuka szczezał. Rafafel mienkiszon ubitny przez krowa, gańba na uny łepet. Hajdi hajdi za wójta, mus opytać, kade zapłata. A potem hajdi na Ostry Gar.

Stroniący od skomplikowanych przemyśleń Bhurrek doszedł do zrozumiałego wniosku, że misja drużyny dobiegła końca. Wiedźmuk został zdemaskowany i ubity, temat zamknięty, chore bydło wyzdycha uwalniając Wypas od choroby, czas wracać do domu. Co na to Ślepak?