Azrael1022

Itan-sha wróciła do swojego ulubionego zajęcia - spędzania po kilkanaście godzin dziennie za sterami Lightninga, mając za towarzystwo butelki z izotonikiem, plastikowe saszetki ze zmiksowaną żywnością oraz woreczki na mocz i kał. Spędzanie tylu godzin za sterami bywało uciążliwe, ale zarówno satysfakcjonujące dla samej pilot jak i dla zadaniującej ją Annabelle Bright z Wojskowych Służb Informacyjnych. Lightning uzbrojony był dodatkowo w rakiety powietrze-powietrze Thunderstrike, przenosił też zasobnik zawierający zintegrowany system nawigacyjno-celowniczy, służący do nagrywania i fotografowania celów naziemnych.

A było co fotografować. Tak jak wspominała w raporcie Doe, siły Rodezji łączyły się z Workmenami w Principality of Essex. Itan-sha dokładnie obleciała tereny, na których wrogowie trzymali swoje jednostki. Zrobiła zdjęcia hangarów, koszar, dróg dojazdowych, lotnisk i wszystkich budynków wojskowych lub choćby potencjalnie mogących służyć do celów militarnych.

Essex obleciała kilka razy. Ale zainteresowała się też długim szlakiem przerzutowym z Rodezji. Prowadził przez pustynie i miejsca, w których grasowali bandyci. I był tak długi, że w przypadku załamania sojuszu z Workmenami dostawy byłyby najsłabszym ogniwem w prowadzeniu wojny. Konwoje z paliwem, żywnością i amunicją jadące tysiące kilometrów bez łączności - idealny cel dla myśliwca i taktyki hit&run.

Wybrała się też nad Nową Rodezję, aby nagrać i sfotografować co się da. Drogi, umiejscowienie słupów z kablami łącznościowymi, obiekty militarne, główne cele w miastach, poligony, lotniska, hangary, mosty, dworce kolejowe i linie trakcji. Wszystko, co mogło być przydatne w WSI w nadchodzącej wojnie.

Annabelle Bright była zadowolona z jakości materiałów. Mniej z tego, co można było z nich wywnioskować.
- Trzeba skłócić Workmenów i Rodezyjczyków -zawyrokowała analityczka WSI. -To teraz będzie na tapecie u polowych oficerów wywiadu oraz ich agentów. Jakby się udało ich choć trochę poróżnić to da nam czas na zorganizowanie większych sił mechwarriorów. A także nabycie kolejnego myśliwca i stworzenie poważnego zagrożenia z powietrza. W końcu gdy nasz Leopard naruszył ich przestrzeń powietrzną, dali radę poderwać zaledwie jeden myśliwiec przechwytujący. Którego pilot średnio wiedział co należy zrobić. To może być naszym atutem