- Zdecydowanie nie szukam nowych wrogów. Nigdy nie szukałem, ale jednego znalazłem. To był jego wybór - odparł szybko Bogumysł.

Wodził jednak wzrokiem po ciele kobiety. Póki rozum panował nad jego humorami sytuacja była pod kontrolą. Stała tam nieruchomo, w ciemnościach, a półmrok wyostrzał kontury jej figury.

- Jeśli to twoi towarzysze tak tu wyją, to przepuśćcie mnie dalej. Być może, gdy dotrę do Płocka i tego tu spotka boska sprawiedliwość, sam ruszę dalej. Wiem, gdzie może być kolejne źródło zła. Musze jednak odnaleźć moich wojowników, których zaatakowała zaklęta rodzina Czarneckich. Ich chyba znasz?