Bertrand wzdrygnął się kiedy ni stąd ni zowąd pojawiła się nagle przy nim jak zwykle pełna niespodzianek Vivian. Choć zapach jej perfum był całkiem przyjemnym wrażeniem pośród otaczającego ich smrodu i dymu. Szybko jednak doszedł do siebie i skinął głową na jej słowa. Zakładał, że wiedziała co mówiła na temat tego medalionu, choć szkoda że tak późno. W każdym razie na razie wychodził dobrze na współpracy z sylvańską szlachcianką, więc nie było powodu by w tej sytuacji jej nie zawierzyć.

Widok który zobaczył kiedy dotarli bliżej rzeki utwierdził go w tej sytuacji. Nieumarłych było dużo...za dużo. I nie byli też bezmyślną masą, mieli dowódców, pewnie jakieś przeklęte upiory kapitanów konkwistadorów, którzy znaleźli w tej krainie śmierć zamiast bogactwa i chwały.

- Trzymaj komendę, ja muszę o czymś porozmawiać z Rojo! - zwrócił się do Emilio, swojego zastępcy, a następnie pobiegł w stronę kapitana, łatwego do zlokalizowania ze względu na swój hełm ze złotymi piórami.

- Twój amulet ma coś co przyciąga tych nieumarłych! - zawołał - musimy oddać go Vivian, ona wie co z tym zrobić.
Liczył, że przekona Rojo słowami chociaż gdyby przyszło co do czego był gotów odebrać mu ten artefakt przemocą. Od początku znajomości nie miał zaufania do tego awanturnika.